Diprotodon

Diprotodon, zwany także olbrzymim wombatem, wymarły rodzaj marsupiala zaliczany do podrzędu Vombatiformes i uważany za największą znaną grupę ssaków marsupialnych. Diprotodon żył podczas epoki plejstocenu (2,6 mln do 11 700 lat temu) w Australii i jest bliskim krewnym żyjących wombatów i koali. Jego nazwa w języku łacińskim oznacza „dwa zęby do przodu.”

Podobny do żyjących wombatów i koali, Diprotodon był czworonożny i przeglądał materiał roślinny. Diprotodon, jednak, był znacznie większy, stojąc około 1,8 metrów (około 6 stóp) wysoki na ramieniu i pomiar aż 4 metrów (12 stóp) długo. Uważa się, że największe okazy ważyły w życiu ponad 2700 kg (około 3 ton). Diprotodon dzielił wiele cech szkieletu, czaszki i uzębienia ze swoimi współczesnymi kuzynami, w tym dwa długie, wysunięte do przodu dolne siekacze, które okludowały (czyli stykały się) z czterema górnymi siekaczami o kwadratowym kształcie. Jego zęby trzonowe i przedtrzonowe miały serię lophs (grzbietów) biegnących poprzecznie od policzka do języka. Struktury te prawdopodobnie zapewniały mechanizm zgrzytający do żucia, dzięki czemu Diprotodon miażdżył i rozdrabniał materiał roślinny w diecie w sposób podobny do współczesnych kangurów. Czaszka była masywna i wąska z niezwykle dużym otworem nosowym, co sugeruje, że zwierzę miało duży nos lub, być może, krótki tułów podobny do tapira.

Dymorfizm płciowy – czyli różnice w wyglądzie między samcami i samicami tego samego gatunku – charakteryzował również Diprotodon, przy czym samce były znacznie większe od samic. Dimorfizm występuje również u niektórych żyjących marsupiali, w tym u kangura czerwonego (Macropus rufus), kangura szarego wschodniego (M. giganteus) i kangura szarego zachodniego (M. fuliginosus). Różnica w rozmiarach osobników płciowych sugeruje, że Diprotodon miał poligyniczny system godowy, który charakteryzuje się tym, że jeden samiec kopuluje z kilkoma samicami. W niektórych miejscach odnaleziono duże ilości osobników tylko jednej płci, co sugeruje, że żyły one w rozdzielonych płciowo stadach przynajmniej przez część roku.

Diprotodon wyewoluował z Euryzygoma około dwa miliony lat temu, a później mógł się rozdzielić na aż trzy gatunki. Ze względu na swój duży rozmiar, Diprotodon jest uważany (wraz z nosorożcami, słoniami, hipopotamami i końmi) za megaherbivore. Megaherbivores na wielu kontynentach wyginęły w późnym plejstocenie. Uważa się, że Diprotodon uległ presji łowieckiej związanej z ekspansją populacji ludzkiej w Australii. Ostatni raz Diprotodon występował około 46 000 lat temu. Jego upadek był częścią bardziej ogólnego wymierania dużych australijskich ssaków, które miało miejsce między 72 000 a 44 000 lat temu, kiedy to wymarło 14 z 16 rodzajów dużych ssaków.

.