drmarkgriffiths

Een van de meest opmerkelijke trends van de laatste jaren is lichaamsmodificatie. Volgens Dr. David Veale en Dr. Joe Daniels in een recente uitgave van de Archives of Sexual Behavior:

“Lichaamsmodificatie is een term die wordt gebruikt om de opzettelijke verandering van het menselijk lichaam te beschrijven voor niet-medische redenen (b.v., zelfexpressie). Het wordt steevast gedaan door de betrokkene zelf of door een lekenarts, gewoonlijk omdat de betrokkene het honorarium niet kan betalen of omdat het de ethische grenzen van een cosmetisch chirurg zou overschrijden. Het lijkt een levensstijlkeuze te zijn en maakt in sommige gevallen deel uit van een subcultuur van sadomasochisme. Het bestaat in veel verschillende vormen in verschillende culturen en leeftijden”.

Lichaamswijziging kan variëren van relatief klein tot extreem groot. Op een klein niveau kan dit aanpassingen inhouden als tatoeëren en kleine piercings in tepels en genitaliën. Op een meer ingrijpend niveau kan het gaan om brandmerken van de huid, parelen (d.w.z. het permanent inbrengen van kleine parels onder de huid van de schaamlippen of de voorhuid), ingrijpende littekenvorming (door gecontroleerde verbranding van de huid) en het splijten van de tong (zodat deze op die van een slang lijkt). Andere lichaamsaanpassingen aan de geslachtsorganen kunnen bestaan uit het verwijderen van de clitoriskap bij vrouwen of een subincisie van de penis bij mannen (d.w.z. een splijting van de onderkant van de penis; er staat een foto op Wikipedia’s pagina over subincisie als u het eindresultaat wilt zien). Sommige mensen zijn zo ver gegaan dat ze hun hele gezicht hebben laten veranderen, waaronder de beruchte voorbeelden van Dennis Anver (The Tigerman) en Erik Sprague (The Lizardman).

Volgens Veale en Daniels is er weinig onderzoek gedaan naar de psychologische aspecten van lichaamsmodificatie. Zij haalden het werk aan van psychotherapeut Dr. Alessandra Lemma (2010) die suggereerde dat voor sommige individuen, lichaamsmodificatie een manier is om te proberen het zelf te veranderen dat het individu als onaanvaardbaar ervaart. Een van de gruwelijkste en extreemste vormen van lichaamsmodificatie is ongetwijfeld “genitale bissection” (het volledig splitsen van de penis, waarbij de penis letterlijk in twee symmetrische helften wordt gesneden). Voor de geïnteresseerde lezers die wat fotografisch bewijs willen, kan het slechter dan de genitale bisectie pagina te bekijken op de Body Modification E-zine Encyclopedia website die vijf voorbeelden heeft van echte gespleten penissen van mannen die blij zijn met het resultaat).

De praktijk van genitale bisectie wordt beschreven in Dr. Brenda Love’s Encyclopedia of Unusual Sex Practices. Zij schreef over de praktijk vanuit een meer historisch en antropologisch perspectief en meldde dat Australische Aboriginals vroeger hun penissen ritueel splitsten van de eikel naar de penisbasis in aanbidding van een totemhagedis die een gespleten penis had. Vervolgens beschreef zij het relaas van een Engelse man die de ingreep over een periode van enkele jaren had uitgevoerd en de resultaten beschreef:

‘Mijn beslissing om mijn geslachtsdelen chirurgisch te remodelleren was weloverwogen, het gaf mij diepe voldoening, het was hoogst opwindend, seksueel avontuurlijk en erotisch opwindend…Volledige erecties bleven gehandhaafd zoals voorheen, maar nu in twee volledige, gescheiden helften. De erotische zones van mijn penis zijn nog steeds dezelfde, met orgasmes en ejaculaties die perfect functioneren. Het binnendringen in de vagina vergt een beetje extra inspanning, maar als mijn penis eenmaal binnen is, is het openende effect op de binnenbekleding van de vagina meer uitgesproken, wat betere vrouwelijke orgasmische gevoelens geeft”.

Er is een veel diepgaandere beschrijving van het splitsen van de penis te vinden op de genitale bisectie pagina op het Body Modification E-zine. Het artikel beschrijft ook sub-varianten van penisverwijdering, waaronder verschillende vormen van gedeeltelijke splitsing. Meer specifiek merkt het artikel op:

“Gedeeltelijke splitsing is ofwel in de lengte (d.w.z. kop splitsing) of in de as (de veel vaker voorkomende meatotomie en subincisie procedures waarbij alleen de onderkant van de schacht wordt gesplitst, of de zeer zeldzame superincisie waarbij alleen de bovenkant wordt gesplitst). Andere varianten zijn inversie, waarbij de eikel intact blijft en de penis in feite “binnenstebuiten” wordt gekeerd. In de meeste gevallen blijft de penis volledig functioneel, hoewel enig verlies van stijfheid mogelijk is. De penis behoudt zijn vorm door de twee helften van het corpus cavernosum. Wanneer deze niet meer aan elkaar vastzitten, heeft de penis de neiging om in zichzelf te krommen (zoals te zien is op de eerste foto, waarop een volledige bisectie in erectie te zien is), waardoor het inbrengen moeilijker wordt, maar verre van onmogelijk”.

In een nummer van 1996 van het tijdschrift Human Nature schreef Dr. Raven Rowanchilde een theoretisch artikel over genitale veranderingen bij mannen en betoogde dat mensen hun lichaam op zinvolle manieren veranderen als een doelbewuste manier om hun identiteit en sociale status vast te stellen. Meer specifiek stelt ze dat:

“Lippluggen, oordoppen, penismantels, cosmetica, versieringen, littekens, lichaamspiercings, en genitale modificaties coderen en zenden boodschappen over leeftijd, geslacht, sociale status, gezondheid, en aantrekkelijkheid van het ene individu naar het andere. Door sociaal-culturele seksuele selectie speelt de mannelijke genitale modificatie een belangrijke rol als socioseksueel signaal in zowel de mannelijke competitie als de vrouwelijke partnerkeuze. De betrouwbaarheid van het signaal hangt samen met de kosten van het verwerven van de eigenschap. Vrouwen gebruiken een verscheidenheid van signalen om de kwaliteit van de man te beoordelen. Aanpassing van de mannelijke geslachtsdelen is een van de manieren waarop sommige vrouwen hun partners beoordelen. Extreme mannelijke genitale modificaties maken niet alleen eerlijk reclame voor status, seksuele potentie, en het vermogen om seksuele bevrediging te bieden, ze kunnen ook een betrouwbare index zijn van de samenwerking tussen man en vrouw door de inzet van de man om pijn en risico te verdragen”.

Een mogelijk nadeel van extreme lichaamsmodificatie, waaronder genitale modificaties, is de associatie die het heeft met een verhoogd risico op zelfmoord. Een studie van Dr. Julie Hicinbothem en haar collega’s in een nummer van 2006 van het tijdschrift Death Studies, onderzocht een grote steekproef van personen die lid waren van een website voor lichaamsmodificatie (bijv. piercings, tatoeages, scarification en chirurgische ingrepen). Zij meldden dat mensen die lichaamsaanpassingen hadden ondergaan, vaker suïcidaal gedrag vertoonden (d.w.z. suïcidale gedachten en zelfmoordpogingen) dan mensen die geen lichaamsaanpassingen hadden ondergaan. Zij merkten echter ook op dat controles voor zelfgerapporteerde depressie de sterkte van de associatie verzwakten.

Ik ben het eens met de beoordeling van Veale en Daniel dat er weinig over de psychologische aspecten van lichaamsmodificatie is in de academische of klinische literatuur, hoewel ik verwacht dat het zal groeien gezien de schijnbaar grote toename van mensen die lichaamsmodificatieprocedures ondergaan. Voor het geval u sommige van de procedures en medische termen eerder in deze blog niet hebt begrepen, laat ik u achter met een verklarende woordenlijst van termen (allemaal – bijna woordelijk – overgenomen van de BME website):

• Het splitsen van de eikel is het in tweeën delen van de eikel van de penis. De ingreep wordt meestal uitgevoerd met een scalpel of chirurgische schaar (hoewel ook cauterisatie, elektronische cauterisatie of laser kan worden gebruikt). De wond moet vaak worden dichtgeschroeid, hetzij met zilvernitraat, hetzij met warmte. Post-procedurele bloeding is relatief hevig en duurt meestal enkele dagen.
• Meatotomie is incisie in en vergroting van een meatus. Wanneer de subincisie alleen onder de eikel plaatsvindt, wordt dit een meatotomie genoemd (of, indien natuurlijk voorkomend, een hypospadie).
• Hypospadie is een geboorteafwijking waarbij de plasbuis en de plasbuisgroef misvormd zijn, waardoor de plasbuis eerder uit de penis komt dan normaal (d.w.z,
• Subincisie is de doorsnijding van de onderkant van de penis (van de urethra tot de raphe; tegenover een superincisie die de bovenste helft betreft).
• Superincisie is een vorm van doorsnijding die tegengesteld is aan een subincisie, waarbij alleen de bovenste helft van de schacht wordt doorgesneden en het weefsel onder de urethra intact wordt gelaten.
• Inversie is een vorm van genitale bissectie waarbij een combinatie van subincisie en superincisie wordt toegepast, terwijl de eikel intact wordt gelaten
• Het corpus cavernosum zijn twee gebieden van erectiel weefsel die over de lengte van de penis lopen, en zich tijdens de erectie met bloed vullen.

Dr Mark Griffiths, Professor of Gambling Studies, International Gaming Research Unit, Nottingham Trent University, Nottingham, UK

Verder lezen

Aggrawal A. (2009). Forensic and Medico-legal Aspects of Sexual Crimes and Unusual Sexual Practices. Boca Raton: CRC Press.

Hicinbothem, J., Gonsalves, S. & Lester, D. (2006). Lichaamsmodificatie en suïcidaal gedrag. Death Studies, 30, 351-363.

Lemma, A. (2010). Onder de huid: Een psychoanalytische studie van lichaamsmodificatie. Londen: Routledge.

Love, B. (2001). Encyclopedia of Unusual Sex Practices. Londen: Greenwich Editions.

Rowanchilde, R. (1996). Mannelijke genitale modificatie. Human Nature, 7, 189-215.

Veale, D. & Daniels, J. (2012). Cosmetische clitoridectomie bij een 33-jarige vrouw. Archives of Sex Behavior, 41, 725-730.

Wikipedia (2012). Penile subincisie. Te vinden op: http://en.wikipedia.org/wiki/Penile_subincision