Chicago Bulls: Waarom wordt Derrick Rose niet behandeld als de MVP?

Derrick Rose is gedreven, als je dat nog niet had gemerkt.

Hij is misschien wel de meest gemotiveerde speler in de game. Hem meer motivatie geven betekent problemen voor de rest van de competitie, maar dat is momenteel wat mensen doen door hem niet te behandelen als de regerend Meest Waardevolle Speler.

Ondanks dat hij vorig jaar MVP was, lijkt Rose niet te worden gezien als typische MVP’s. Hij wordt niet zo veel besproken als LeBron James of Kobe Bryant, of zelfs elite spelers die nog nooit de MVP hebben gewonnen, zoals Dwight Howard, Chris Paul en zelfs Blake Griffin.

Rose wordt gerespecteerd, begrijp me niet verkeerd, maar hij wordt niet vereerd als de topspeler van de competitie.

Frankly, sommigen zien hem vreemd genoeg niet eens als een top-vijf-speler. In ESPN’s spelersranglijst die in de zomer liep, belandde Rose op nr. 8.

No. 8? Neem me niet kwalijk?

De man had een gemiddelde van 25 punten per wedstrijd en acht assists per wedstrijd en leidde de Bulls naar een NBA-beste 62 overwinningen. En hij is slechts de achtste beste speler in de competitie?

Het is begrijpelijk als een speler zo begaafd als LeBron op nummer 1 staat, of zelfs als Howard’s dapperheid angstwekkender is, maar om zeven spelers boven D-Rose te plaatsen is ondoorgrondelijk.

Interessant is dat Paul nummer 4 in deze ranglijst nam, ondanks het feit dat hij zwakkere cijfers had dan Rose (15,9 PPG, 9,8 APG) en niet eens aan de eerste ronde van de play-offs ontsnapte.

We weten allemaal dat CP3 kan ballen, maar Rose is van een ander niveau. Hij bewees dit met een 29-punten, 16-assist show tegen CP3 en de Clippers eerder dit seizoen.

Wat duidelijk is, is dat de media D-Rose niet als een echte MVP beschouwen. Het is alsof hij een goed verhaal heeft gemaakt door vorig seizoen te winnen, maar hij is niet echt een MVP-winnaar om bang voor te zijn.

En het zijn niet alleen de media die deze ideeën doordrijven. Het zijn de fans, scheidsrechters en zelfs sommige spelers.

Fans (tenzij men een Bulls-fan is) stralen deze ideeën uit door het vermogen van Rose te bagatelliseren en zich af te vragen of hij de Bulls legitiem naar een kampioenschap kan leiden. Meer fans lijken nog steeds te denken dat een ouder wordende Kobe Bryant een betere kans heeft om zijn Lakers naar een titel te leiden dan een jonge, dominante D-Rose.

Referees vergroten dit door nog steeds te aarzelen om te fluiten bij veel van Rose’s penetraties. Hij hoort zeker niet zo vaak fluiten als LeBron, Dwyane Wade en Kobe, die een huldiging hebben verdiend waarin zij altijd het “voordeel van de twijfel” krijgen van de officials. Zo is het niet met D-Rose.

En de spelers, hoewel ze Rose respecteren, uiten niet een achting voor Rose zoals hij verdient. Ik bedoel, zou Howard niet moeten smeken om naar Chicago overgeplaatst te worden zodat hij kan samenwerken met D-Rose? Maar dat doet hij niet. In feite staat Chicago zelfs nauwelijks op zijn verlanglijstje.

Ideeën zoals deze zijn wijdverbreid in NBA-jargon. Derrick Rose, om de een of andere reden, wordt nog steeds betwijfeld.

Misschien komt het door zijn gestage nederigheid, die volwassener is dan zijn jaren en zeldzaam voor professionele sportsterren. Hij accepteert bereidwillig de schuld voor zijn falen, nooit excuses makend. Sommigen zien dit misschien als een zwakte, maar in werkelijkheid is dit een unieke kracht.

Of misschien is het omdat hij nog te jong is, of mogelijk te klein.

Wat de oorzaak ook is van deze twijfels, ze zijn geheel onterecht. Hij is de regerend Meest Waardevolle Speler, maar mensen behandelen hem nog steeds alsof hij net Rookie of the Year is geworden.

D-Rose zo te behandelen voedt zijn motivatie des te meer. Hij verdient het om te worden behandeld als de MVP die hij is, en hij gaat er alles aan doen om te bewijzen dat hij aan de top van de basketbalwereld staat.